Bangkok-January 02, 2007-Day 3 namin dito sa bangkok, medyo bugbog na kami sa lakad at masyado nang ring bugbog sa gastos ang host namin (dont worry sabi nga ni Wesley Autrey-good things happen when you do good). Ang sinubok naman namin ay sumakay ng BTS (Bangkok Train Station) ito yung parang MRT/LRT natin para makarating sa Siam Paragon Department Store.
Ang Siam Square ay parang Greenbelt Square sa pinas, kaya pinauna na namin sa kotse (camry ang tsekut ni yawbadoodles dito) ang mga chikiting at mga olds sa Siam Paragon. Parang Mall of Asia ito sa atin at sumunod na lang kami sakay ng BTS. Malapit lang sa condo namin ang Siam Paragon kaya isang istasyon (Chit Lom Station to Siam Station) lang ang tinakbo namin at nanduon na agad kami.
Sa Siam Paragon ay may mga tindang Porche, Ferrari at Masseratti na kotse. Imagine department store lang ito pero may mga tindang mamahaling kotse. Ang unang kong tinananong kung magkano ang presyo ay ang boxter, mura lang pala ito 7 million baht. Ang Ferrari naman ay 25 million baht yung 2 door yun. Ito sana ang bibilhin ko kaya lang wala silang available na kulay dilaw na Ferrari, puro kulay orange/red daw. Malas nila wala sila tuloy benta nung araw na yun.
Matapos namin mag-ikot sa Siam Paragon at tumungo kami sa foodcourt nila at naispatan namin ang MK Gold Restaurant kaya dito na namin napagkasunduang mananghalian. Mukhang masarap ang chibug dito. Ang inorder namin sa nabanggit na resto ay yung shabu-shabu, peking duck, toasted meat in special sauce (parang bagnet dito sa atin na may sauce), siomai at flalies.
Pagkatapos naming kumain, ang sumunod na pinuntahan namin ay ang Lacoste shop sa Siam Square. Siempre pa nasa Lacoste shop ka na di ano pa ang gagawin mo.
Pagkatapos naming mamasyal sa Siam Square ay nagpahinga muna kami sa condo para magpalipas ng oras at nang dumilim na ay bumalik kami sa Night Market para mamili ang mga kasama namin ng kung ano ano lang.
Para naman hindi ako mainip sa paghihintay ay inaya ko ang isa naming kasamang datans (read: tatay ni yawbadoodles) na tumoma sa open space beerhaus. Aktuwali hindi lang beerhaus ito kundi parang al fresco dining area, kaya lang sa dami nga ng turista dito ay pinayagan na rin nilang gawing inuman ito.
Ang style dito ay magpapapalit ka ng baht sa isang counter para ka magkaroon ng coupon money. Ito ngayon ang ibabayad mo sa mga bibilhin mo. Tapos marami ritong stall para mamili ka ng gusto mong ipalutong pulutan at beer. So para nga hindi ako mainip ay humanap ako ng SMB sa mga stall. Hindi nila alam ang SMB, ang lagi nilang inaalok sa akin ang ang beer na Chang. Lokal beer ito sa Thailand, pero matapang daw ang beer na ito parang Red Horse. Ang napili kong beer ay yung Schneneider Weisse Beer, german local beer ito na kasing laki rin ng Red Horse ang bote.
Order agad ako ng dalawang bote at binuksan ito saka isinalin sa magandang baso. How much? tanong ko dun sa barman, Three Hundred Bah (silent T kung bigkasin nila ang Baht). What Three Hundred Baht? nampucha siento singkuwenta pala ang isang boteng german beer. Bigla tuloy akong nanlamig, pati tuloy yung kasama ko sinisi pa ako, bakit daw hindi na lang Chang Beer ang kinuha namin. Pagka ubos namin nung buwangkanginang erbuk na yun ay Henneken Beer naman ang inorder namin. Medyo mura ito, 70 Baht lang kaya anim agad ang kinuha namin para hindi na kami pabalik balik pa.
Nang matapos na kaming lumaklak ay sinubok naman naming sumakay ng taxi, kaya nagpaiwan na kami dun sa sumundo sa aming van na service ng condo. May mga ulol ding taxi driver dito. Kinokontrata kami ng one hundred bath para sa biyahe mula night market hanggang sa frazer hotel. Ang lapit lapit lang nito, siguro hindi pa lalagpas sa flagdown (THB 35 ) niya nandun na kami sa condo. Puede ngang lakarin pabalik kaya lang gusto naming masubukan ang mga taxi dito. Sabagay pumayag din siyang flagdown yung metro nung magsalita ng thai yung host namin, kaya pumatak lang na 43 baht ang konsumo namin sa metro.
Ang Siam Square ay parang Greenbelt Square sa pinas, kaya pinauna na namin sa kotse (camry ang tsekut ni yawbadoodles dito) ang mga chikiting at mga olds sa Siam Paragon. Parang Mall of Asia ito sa atin at sumunod na lang kami sakay ng BTS. Malapit lang sa condo namin ang Siam Paragon kaya isang istasyon (Chit Lom Station to Siam Station) lang ang tinakbo namin at nanduon na agad kami.
Sa Siam Paragon ay may mga tindang Porche, Ferrari at Masseratti na kotse. Imagine department store lang ito pero may mga tindang mamahaling kotse. Ang unang kong tinananong kung magkano ang presyo ay ang boxter, mura lang pala ito 7 million baht. Ang Ferrari naman ay 25 million baht yung 2 door yun. Ito sana ang bibilhin ko kaya lang wala silang available na kulay dilaw na Ferrari, puro kulay orange/red daw. Malas nila wala sila tuloy benta nung araw na yun.
Matapos namin mag-ikot sa Siam Paragon at tumungo kami sa foodcourt nila at naispatan namin ang MK Gold Restaurant kaya dito na namin napagkasunduang mananghalian. Mukhang masarap ang chibug dito. Ang inorder namin sa nabanggit na resto ay yung shabu-shabu, peking duck, toasted meat in special sauce (parang bagnet dito sa atin na may sauce), siomai at flalies.
Pagkatapos naming kumain, ang sumunod na pinuntahan namin ay ang Lacoste shop sa Siam Square. Siempre pa nasa Lacoste shop ka na di ano pa ang gagawin mo.
Pagkatapos naming mamasyal sa Siam Square ay nagpahinga muna kami sa condo para magpalipas ng oras at nang dumilim na ay bumalik kami sa Night Market para mamili ang mga kasama namin ng kung ano ano lang.
Para naman hindi ako mainip sa paghihintay ay inaya ko ang isa naming kasamang datans (read: tatay ni yawbadoodles) na tumoma sa open space beerhaus. Aktuwali hindi lang beerhaus ito kundi parang al fresco dining area, kaya lang sa dami nga ng turista dito ay pinayagan na rin nilang gawing inuman ito.
Ang style dito ay magpapapalit ka ng baht sa isang counter para ka magkaroon ng coupon money. Ito ngayon ang ibabayad mo sa mga bibilhin mo. Tapos marami ritong stall para mamili ka ng gusto mong ipalutong pulutan at beer. So para nga hindi ako mainip ay humanap ako ng SMB sa mga stall. Hindi nila alam ang SMB, ang lagi nilang inaalok sa akin ang ang beer na Chang. Lokal beer ito sa Thailand, pero matapang daw ang beer na ito parang Red Horse. Ang napili kong beer ay yung Schneneider Weisse Beer, german local beer ito na kasing laki rin ng Red Horse ang bote.
Order agad ako ng dalawang bote at binuksan ito saka isinalin sa magandang baso. How much? tanong ko dun sa barman, Three Hundred Bah (silent T kung bigkasin nila ang Baht). What Three Hundred Baht? nampucha siento singkuwenta pala ang isang boteng german beer. Bigla tuloy akong nanlamig, pati tuloy yung kasama ko sinisi pa ako, bakit daw hindi na lang Chang Beer ang kinuha namin. Pagka ubos namin nung buwangkanginang erbuk na yun ay Henneken Beer naman ang inorder namin. Medyo mura ito, 70 Baht lang kaya anim agad ang kinuha namin para hindi na kami pabalik balik pa.
Nang matapos na kaming lumaklak ay sinubok naman naming sumakay ng taxi, kaya nagpaiwan na kami dun sa sumundo sa aming van na service ng condo. May mga ulol ding taxi driver dito. Kinokontrata kami ng one hundred bath para sa biyahe mula night market hanggang sa frazer hotel. Ang lapit lapit lang nito, siguro hindi pa lalagpas sa flagdown (THB 35 ) niya nandun na kami sa condo. Puede ngang lakarin pabalik kaya lang gusto naming masubukan ang mga taxi dito. Sabagay pumayag din siyang flagdown yung metro nung magsalita ng thai yung host namin, kaya pumatak lang na 43 baht ang konsumo namin sa metro.
0 comments:
Post a Comment