Showing posts with label that's life. Show all posts
Showing posts with label that's life. Show all posts

Saturday, August 27, 2011

four

Susana bagets din naman itong si mina (the bagyo), kung kailang walang pasok ay saka naman pumasyal sa pinas. Marami namang araw na puede siyang pumasyal dito sa pinas. Sayang naman kasi ang long weekend (4 day), ang ganda pa naman ng plano ko sa long weekend. Day 1.-Mag-iihaw ng seafood at iinom ng alak. Day 2-Magluluto ng papaitang yagbols ng baka at iinum ng alak. Day 3-Magkikilaw ng tanigue at iinom ng alak. Day 4-Mag-iihaw ng liempo, tuna belly at iinom ng alak. At dahil nga sa biglang pagdating ng hinayupak ng bagyong mina, eto ako ngayon. Day 1 pa lang ay naglilimas ng tubig sa loob ng bahay at iinom ng aspirin para mawala ang konsumisyon ko sa pumapatak na tubig galing sa bubong papunta sa mismong kama ko.

Pero teka, bakit ko sisirain ang araw ko dahil lang sa pagbaha sa loob ng haybol namin at pagpatak ng tubig ulan sa kama ko. May naiisip ako para maging kapaki-pakinabang naman ang unang araw ng long weekend ko. Ang solusyon? kesa limasin ko ang tubig baha sa loob ng bahay ko ay doon ko ibinabad ang iinomin kong alak para lumamig na siya at yung pumapatak na tubig ulan mula sa bubong?. Ah doon ko itatapat yung ihawan para kapag umapoy yung iniihaw kong liempo, hindi ko na kailangang wisikan ng tubig, bahala na yung patak ng ulan galing sa bubong para masawata yung umaapoy na ihawan. Debest long weekend.

Sunday, June 19, 2011

boy liit


boy liit with kuya e.


Ang bilis talaga ng panahon at ng buhay ng tao. Kasi ba nanam ay nagulat ako sa nabalitaan ko na yun palang isang kaibigan namin sa kuwadradong mesa ay pumanaw na. Naikuwento sa akin ni Kuya E. nung malibis kami sa teritoryo niya kahapon na dedo na nga si boy mercado a.k.a boy liit. Kaya kami nagulat ay dahil kasama lang namin siya nung Feb. 05, 2011, dahil nag birthday si Kuya E. Panay pa nga ang bida ni boy tungkol dun sa bagong bike niya na ginagamit niya tuwing linggo pagpunta sa luneta.

Ang kuwento sa amin ay nagbalik-bayan daw yung nanay ni boy galing amerika para dito sa pinas magdiwang ng kaarawan, matapos ay muling bumalik ang ermat niya sa amerika, pero pag dating daw sa airport ay inatake ang ermat ni boy at ayun nadedo. Tapos, masyado daw ikinalungkot ni boy liit ang pagkawala ng ermat niya, kaya isang buwan lang ay si boy liit naman ang sumunod, ano ba yan.

Saturday, May 28, 2011

chedeng is mercedez sa pinas

Yehey, sabado na naman at puede na ulit humilata maghapon habang nagbabasa ng ebooks. Pero siempre dapat umpisahan ang araw sa pag eehersisyo, kasi sabi nga ng mga doktor, an apple a day keeps the doctor alive...ganun ba yun. Pero paano ka naman makakapag ehersisyo (walking) kung ganitong masama ang panahon. Ibang klase talaga ang mga weather forecasters natin dito sa pinas, masyadong tinakot ang mga pipol. Kasi ba naman, lunes pa lang ata ay nasa news na ang malakas na bagyong (chedeng) na darating daw sa pinas. Ngayon lang yata ako nakakita na halos lahat ng tao sa pinas ay pinaghanda para sa isang malakas na bagyo. Sabi pa nung mga weather forecasters ay siguradong sa huwebes (may 26) ang landfall daw ng bagyong chedeng sa kamaynilaan. Hayun dumating ang araw ng huwebes at ang taas ng sikat ng araw...FAIL.

Saturday, May 21, 2011

this is the end...

Ngayon na raw ang katapusan ng buhay sa mundo, yun ang sabi nung mga lintek na propeta na kala mo ay may direct na kontak kay jesus kaya alam nila kung kailan mag eexpire ang haybu sa earth. Kaya ako bilang paghahanda na rin sa katapusan ng mundo, nilinis ko na ang buong bahay namin at pinagtatapon ko yung mga bagay/kalat na ilang taon na rin namang nakatengga sa haybol namin.

Pero teka, paano nga kaya kung sakaling dumating ang araw ng katapusan ng mundo. Hindi mo kasi masisisi yung iba jan, dahil sa nakita nilang malakas na lindol at tsunami sa japan. Puede talagang mangyari, pero parang masyado pang maaga para tapusin na ang buhay sa mundo. Kasi ang sabi nung iba ay sa dec. 12, 2012 pa. May gumawa pa nga ng pelikula niyan ay pinagkakitaan pa. At saka sana huwag munang matapos ang buhay sa mundo today, kasi may pinadala pa namang hilaw na karne ng kambing si pareng ferdie at pinapa adobo pa sa akin ngayon. Paano kaya iyon kung habang sinasangkutya ko yung kambing sa bawang, sibuyas, toyo at suka ay bigla ngang lumindol. Ah leche, kapag nangyari iyon, malamang mawalan ng pulutan yung mga tropa ko na kanina pa nag tetext sa akin kung luto na raw ba yung adobong bencabs.

P.S-Kapag nabasa nyo pa ang blog entry na ito bukas, ang ibig sabihin lang nun ay hindi natuloy yung...end of the world.

Saturday, May 14, 2011

the erms'

Yahoo, birthday na ni the ermat today, sigurado pula na naman ang mga hasang ng kids and neighbors niya. Bakit kaya ang mga noypi kapag bday ay obligadong maghanda. Wala namang masama sa paghahanda. Kaya lang kung mapapagod ka lang sa pamimili, pagluluto at pag eenterteyn sa mga bisita mo, parang hindi praktikal. Pero bakit ko ba poproblemahin yan, hindi ko naman okasyon yan. Isa lang naman ang problema ko kapag may dumarating na kaarawan sa mga oldies at nearest kin ko...yung gastos. Kasi tuwing may sumasapit na kaarawan sa mga ka tribu ko, ang madalas madisgrasya sa gastusan ay ako at yung si agent OS (our US asset).

Wednesday, May 11, 2011

ho-hum

Walang kabuhay-buhay, yes yan ang eksaktong sinabi nung isa sa mga nakipanood sa akin nung laban ni "you know" at nung sikat na runner. Ang dami pa naman naming inihandang chibug at inuming nakakaloka. Kasi nga bukod na sa mother's day ay parang fiesta kasi talaga ang atmosphere kapag may payt si cong (short for cong).

Sayang hindi ko pa naman pinanood ang mga pre fights ba tawag doon o curtain raiser. Yun bang mga hindi pa kilalang fighter na pampaubos pa lang ng oras. Busy kasi ako noon sa pagluluto at pagtilad ng yelo. Hindi lang kami ang nakapansin na walang kabuhay-buhay ang laban. Yun kasing mga naunang laban ni "you know", pagkatapos ng laban ay halos isang buwan na ang nakalipas ay pinag-uusapan pa rin sa mga barberya at mumurahing parlor.

Ang mabigat pa nito matapos ang walang kabuhay-buhay na laban, kaya hindi na rin ito napag-usapan sa mga barberya at mumurahing parlor ay dahil bigla namang nag anusyo sa tv itong si swarcherneger, swarseneger, swarsheneger ah basta si arnie na hiwalay na raw siya sa kanyang asawa...yan ang NEWS.

Tuesday, April 19, 2011

isang tulog na lang

Yehey (pasigaw), isang araw na lang at miyerkules santo na. No hindi ito ang ibig kong sabihin, isang araw na lang at tomaan na naman, kasi beerday na ni moonshiner (thats me). Ano kaya ang masarap na tanpulutz, balita ko kasi nagtaasan na ang presyo ng mga seafoods. Bawal naman daw ang baboy kapag santo-santo. Nung nakaraang taon kasi, halos puro pampabata ang nailuto naming tanpulutz. Naka iskor ako noon ng alimango na puno ng aligi, malalaking talaba, tuna belly, bangus, tilapia at siempre pa mawawala ba ang lechon.

Ito rin ang balak ko sanang bilhin ngayon, pwera lang ang lechon dahil medyo kinakabahan na rin akong chumibug nito. Pero dahil sa naririnig ko sa mga balita sa radyo na nagtaasan na raw ang presyo ng mga seafoods ang balak ko tuloy ay bumili na lang ng malaking padlock. Yes malaking padlock, para ilagay sa gate namin at magtatago na lang ako sa mga bwisita na gustong manupot sa araw ng kaarawan ko.

Sunday, April 03, 2011

summer na

Namputz, tag-init na naman, sigurado lahat ng pipol ay nasa tabi na naman ng tubig. Masarap nga sana kapag tag-init ay nasa tabi ka ng dagat, isa lang ang problema, medyo mahal ang mga pangunahing paliguan dito sa pinas. Ang hirap namang magbakasakali sa Manila Bay, baka mahawa ako ng red tide dun sa mga tahong na halos hindi na makahinga sa dami ng dumi doon. Mura na nga sana ang pamasahe sa eroplano dahil lagi silang may promo na piso lang ang bayad mo sa eroplano, ang problema nga lang din doon ay kailangang nakatutok ka lagi sa computer. Kasi pag labas ng promo nila sankaterba na ang nakaharbat nung piso ticket promo. Di bale, may nabili naman akong inflatetable, inflateble, inflatebubble...ah basta may nabili akong puedeng bobahan na plastic swimming pool, bobombahan ko na lang at lalagyan ng tubig, teka nasan na kaya yung speedo kong nabili last April 2008.

Saturday, March 26, 2011

ert awr




Wednesday, March 09, 2011

pinoy talaga

Paano ko kaya marerevive yung 2003 model kong laptop, sayang kasi maganda pa ang panlabas na anyo niya. Nakapagtataka kasi, para nilagyan lang namin ito ng ilang pictures na kuha namin sa inuman, tapos bigla na lang siyang nag hang at ayaw na uli bumukas. Sinubok ko namang ireformat pero lagi siyang nabibitin, in short bago matapos yung reformat niya ay nagrere start na uli siya. Parang nagsimula lang ang problema nito nung pinagawa ko siya sa isang computer repair shop sa isang kilalang mall sa may west qc. Nasira kasi yung on/off button nung laptop ko kaya naisipan kong ipaayos dun sa nasabing computer repair shop. Matapos ang halos isang buwang pananatili sa kanilang shop ay nakuha ko rin ang laptop. Pero parang nagsayang lang ako ng pera, kasi ba naman idinikit lang pala nung mga tarantado yung on/off button, kaya halos isang linggo lang ay tanggal na uli ito. Ang masama pa nito ay nung tignan ko yung memory nung laptop ay napalitan pa ng iba na mas maliit ang RAM. Pinoy nga naman talaga. Hindi bale pinoy din naman ako kaya ang lagi kong konsulasyon ay sila naman ang magdadala nun at hindi ako. Pero mga BUWAKANG INA NYO, HUWAG NA HUWAG KAYONG MAGKAKAMALING MAGKASALUBONG TAYO SA PASILYO NUNG MALL, DAHIL KAPAG NANGYARI IYON AY ISUSUBO KO SA INYO NG BUO ITONG 2003 model kong laptop mga @#$% ng &%#@. Endayyyyy, akina nga yung micardis at aspirin ko jan.



Saturday, January 01, 2011

the morning after


Nabigyan na naman ang mga party pipol na magwala, yan naman yata talaga ang ugali ng mga tao kapag may okasyon. Saan ka ba naman nakakita na magsasagad sa toma habang hinihintay ang paghihiwalay ng taon, tapos kapag sagad na sa alak ay magpapaputok naman ng goodbye philippines.

Sabagay minsan nga lang sa isang taon iyan. Ang nakakatuwa lang sa tradisyong ito ay yung pagpapalitan ng mga pagkain ng mga magkakapit-bahay.


Kaya ang laman ng mesa namin kagabi ay pancit na may mani, pancit na kulang sa gulay, pancit na lasang menudo, pancit na may lamang tirang fried chicken. Tapos may nagbigay din ng macaroni salad na kamukha at kalasang kalasa nung makaroni salad na pinamigay ko rin sa mga neighbor.


Ganito ang nangyari, nung nagpamigay ako ng ginawa kong macaroni salad sa mga neighbor, yung palang isang neighbor ko ang nakatanggap ng macaroni salad ay yung kasambahay nila. Hindi naman alam nung may ari ng haws na sa akin galing ang macaroni salad na iyon. Nung inutusan naman niya ang kanyang kasambahay na pagbibigyan din ng luto nilang macaroni salad kaming mga neighbor, ang naipadala sa kanya para ibigay sa aking macaroni salad ay yun din mismong bigay ko sa kanilang salad. Siempre natatakot kontrahin nung kasambahay yung amo niya at sabihing galing din sa akin ang nasabing macaroni salad. Kaya hayun nagbalikbayan ang macaroni salad ko. (take note: dun pa nilagay sa lalagyan na pinadala ko rin sa kanila).


Saturday, December 25, 2010

Pasko 2010

Yahoohoo, Pasko na naman. Sarap ng feeling pag gising mo pa lang may naka ungaong nang namamasko sa iyo. Ang malupit pa nito ayaw na nilang makinig sa sinasabi mong "PATATAWARIN". Medyo demanding na sila, kasi nga naman pasko na, dapat magbigay ka na sa kanila, bulls@#%.


Ang isa pang maganda kapag pasko ay yung palitan ng palitan ng kung ano-ano ang mga party pipol. Kagabi nga, disperas ng pasko ay nakaligtas na ako sa hapunan. Nakikain na lang ako sa mga neighbor kong nagpapanggap na maging mabait na tao, kahit isang taon silang assh@#%.


Dun naman kina Ermat at Erpat ay nagkalat din ang chibug, may walang kamatayang menudo na kasing tigas na mukha nung naka ungaong na namamasko sa harap ng haybol ko. Tapos may mainit na sokolate na simula pa lang nung bata ako ay taon taon yata ko itong naiinom, kaya obese na tuloy ako dahil sa sokolate na yan. At siempre hindi mawawala sa mesa nila Ermat at Erpat ang hamon...hamon na bilog, hamon na haba, hamon na napanalunan ko sa raffle, hamon na bigay ng kapitbahay nila, hamon na bigay nung dealer ng Avon, hamon na bigay ng barangay, hamon na napanalunan ni Ermat sa perya at hamon na tira nung mga nag inuman kagabi. Mayroon ding quezo...quezo na bilog, quezo na haba, quezo na napanalunan ko sa raffle, quezo na bigay ng kapitbahay nila, quezo na bigay nung dealer ng Avon, quezo na bigay ng barangay, quezo na napanalunan ni Ermat sa perya at quezo na tira nung mga nag inuman kagabi.


Marami ring tinapay, gusto nyo malaman kung anong klase at saan galing yung mga tinapay? tinapay na bilog, tinapay na haba, tinapay na napanalunan ko sa raffle, tinapay na bigay ng kapitbahay nila, tinapay na bigay nung dealer ng Avon, tinapay na bigay ng barangay, tinapay na napanalunan ni Ermat sa perya at tinapay na tira nung mga nag inuman kagabi.

MALIGAYANG PASKO SA ATING LAHAT.

Saturday, December 04, 2010

Ermats etc



Paskong pasko na talaga ang klima sa pinas. Ang dami ko nang nakikitang naka saudi style na jacket. Ang maganda pa nito ay unti unti na ring napupuno ng krismas layts ang mga haybol. Nung minsan nga ay niyaya ko sina erpats at ermats na magbisita krismas layts kami. Ang dami kasing mga haybol na magaganda ang mga palamuti. Siempre tapos makabisita sa mga naggagandahan haybol, ang next naman namin agenda ay yung chibug. Isa rin ito sa mga kadugtong ng krismas ispirit. Hindi lang chibug kungdi nagsasarapang chibug. At kapag masarap ang bogchi, ang kasunod na niyan ay toma. 


Matapos naming maka chibug at kaunting toma ay kinuha ko na yung chit sa resto na pinasyalan namin. Nung marinig ni ermat yung salitang chit ay natawa siya. Sabi niya sa akin ay huwag mong isusulat yung mga salitang iyan sa blog mo dahil mahahalata ang iyong edad. Kasi nga naman puro ermat, erpat, chibug, toma, chit o kung minsan jefroks ang nailalagay kong salita sa blog. Kaya nung marinig ko sa ermat na pinagtatawanan niya ang lenguwahe ko ay tinignan ko siya ng direcho sa mata at sinabi ko sa kanya na "ELOW POH".


Saturday, November 20, 2010

clones (i wanna be myself)


Ito ang mahirap kapag may kasama ka laging buraot, read: buraot hahaha. Madalas kasi kapag may kinakainan o dinadayo kaming tomaan at marami ang chibug/pulutan, siempre hindi mawawala ang digitalan, read: kodakan sa mga old school. Uso na kasi ngayon na bago mo laklakin ang mga chibug/pulutan sa harap mo ay kailangan idokumento mo ito para maipaskel sa networking site mo. Pandagdag yabang ba. Kaya lang ang problema ko ay karamihan sa mga kuha kong chibug/pulutan, ito ay una pang naipapaskel nung kasama kong buraot sa networking site niya. Kaya ako heto parang clone na lang yung blog ko dun sa nasabing networking site.


Hindi bale, wala namang masamang tinapay sa akin at saka pikyur lang naman yan. Isa pa bihira naman ang nakakabasa ng blog ko dahil ayokong ipabanggit ang blog ko sa mga istasyon ng tv at radyo. Baka kasi ito pa ang maging dahilan ng pagsikat ko at siempre kapag sumikat ka na, nanjan na ang mga tukso.


Yun bang mga tukso na ikaw na ang magpapatoma sa mga tropa mo, ikaw na rin ang sasagot sa pulutan ninyo at ikaw na rin ang...teka teka parang lyrics yata ito kapag kinakantahan ka sa araw ng bertdey mo...sayo ang alak sayo ang pulutan, hapi hapi hapi bertdey...naway malasing mo kami. Mga busetttt!!!

 

Monday, November 15, 2010

beer per view

Nampucha muntik pang madale ang idol ng mundo nung makorner siya sa "korner"?. Ang tinutukoy ko ay yung laban ni kuya manny at antonio. Sino ba naman ang hindi matatakot kapag nakikitan mong naiipit yung pinustahan mong manok. Buti na lang sampung piso lang yung pusta ko, kungdi baka mas una pa akong inatake sa puso kesa kay mommy dionie. Ang nakakatuwa lang sa history ng buong laban ni kuya manny ay napanood namin ang laban niya ng walang sangkaterbang sponsor. Kasi...huwag kayong maingay ha, PPV yung pinanood namin, kaya halos walang maka jingle at walang gustong kumuha ng malamig na serbesa sa refrigerator.

Kaya lang kapag kasi nanonood ka ng boksing at sinasabayan mo ng toma, iisa lang lahat ang gusto ninyong mangyari, mapataob ang kalaban at pulutanin. Ang kaso lang halos maubos na yung serbesa naming malamig ay hindi pa rin tumataob ang damuho. Buti na lang at malakas ang tilian ng mga neighbor kong nakaungaong sa bintana. Dahil kung hindi malamang ilipat ko na lang wowowee yung pinapanood ko.

Teka maiba ako, buhay pa ba ang wowowee...ENDAYYYYY, ber pa nga yung ice koeld.

Saturday, August 07, 2010

bochaching

Anak ng tupz, ok na sana kagabi yung harapan namin sa kuwadradong mesa. Saan ka pa, may naharbat kasi akong adobong kambing, kilawing kambing at papaitang kambing dun sa kambingan sa siete. Kaya dala dala ang tanpulutz ay pinakontak ko na sa kay totoy buraot yung mga klasmeyt namin sa kuwadradong mesa. Pag dating nung isang klasmeyt namin ay nagpakuha agad ng tekalahats na malamig na serbesa. Yung isa namang kakosa namin ay magdadala daw ng crispy ulo ng baboy. Kaya kahit hindi pa ako nakakagoli ay nagbukas na agad kami ng tig-isang malamig na serbesa. Nung pangalawang bote na namin ay dumating na yung isang kakosa namin na may dalang crispy ulo ng baboy. YAHOO!!!, bigla tuloy nalaos yung dala kong kambing(s). Tira dito...tira doon...(mga ogags ibang tira naman yung iniisip nyo)...nung balat ng crispy ulo ng baboy. Kaya lang bakit parang may amoy yata yung crispy ulo ng baboy. Hindi ako nagpahalata dahil panay ang iskrimahan nung mga kakosa ko sa crispy ulo ng baboy. Tuloy ang bukas ng malamig na bote ng serbesa. Maya maya pa ay nakaramdam ako ng pangangati nung labi ko. Teka hindi ba sinyales iyun ng food poisoning?, para hindi na masira ang harapan namin ay sinabi ko na ang nararamdaman ko. Nung marinig nung mga kasama ko ang pangangati nung labi ko dahil sa crispy ulo ng baboy ay sinabi rin nilang parang ngang may amoy at ibang lasa yung crispy ulo ng baboy.  Ano yun nabigyan kami ng medyo luma ng crispy ulo ng baboy?. Hindi kami papayag niyan...kaya matapos naming laplapin lahat yung balat ng crispy ulo ng baboy ay ibinalot uli namin ito...para isauli at papalitan ng bagong lutong crispy ulo ng baboy. In short, inuman na naman uli  mamaya...YAHOOOOOO!!!

P.S-Kaya lang ubos na yung papaitan, inagahan ni totoy buraot...bad

Sunday, August 01, 2010

yankeedoodle

Ito mahirap kapag marami kang minimentain na social networking account, minsan napapabayaan mo na yung iba. Kasi naman halos magkakamukha lang silang lahat ng function. Ika nga sa gobyerno ay "redundant" na. Sabagay iisa lang naman lahat ang sistema nila, medyo binaluktot lang na kaunti para hindi magkademandahan. Katulad na lang nitong account ko dito at sa fb, pareho lang naman ito na puede mong isulat o iblog ang laman ng isip mo. Magkomento ang mga nakakabasa. Ilagay mo ang mga litrato mo habang kumakain ka sa pinakamahal na resto o kaya ay litrato mo nung mapasyal ka sa ibang lugar...in short payabangan na.  

Saturday, July 17, 2010

palengke day




Ito masarap kapag weekend, may time kang mamili sa palengke. Ang maganda pa nito ay may nadiskubre...aktuwali hindi ko nadiskubre ito kungdi binalikan ko na lang, kasi dati na akong namimili dito. Ang binabanggit ko ay yung isang sikat na palengke jan sa cubao, qc. Ang daming puedeng bilhin, kaya ako na mahilig mamalengke ay turo dito turo dun ang ginawa. Hayun nung matapos ang araw ay nakapag-uwi ako ng alimango, tatampal (alupihang dagat sa iba), ulo at laman ng kambing, bulalo, sugpo. Isa pa sa najackpot ko ay yung tapahing baka, dabest. May iba kasing nagtitinda ng tapahing baka, sasabihin sa iyo malambot yun, pero pag niluto mo parang suwelas ng sapatos. Pero yung nabili ko iba, dabest talaga at malambot. Ang maganda pa nito, ang daming isinamang taba. Tapos. 

Bukas laba naman...lungkot.

Sunday, July 11, 2010

aqualand

Huwahhhh, ayaw gumana nung set mode nung aqualand ko. Kasalanan ko ito, ang sabi kasi sa instruction ay huwag masyadong iistock ang nasabing yoyo dahil kailangang laging nakakapit ito sa mainit na katawan. Yung sa akin kasi ay halos ilang buwan o baka nga taon bago ko naisipang isuot uli. Hayun kaya nung maisipan kong isuot uli si kolokoy ay ayaw nang gumana nung set mode niya...gastos, gastos, gastos na naman ito. Sayang naman kung pababayaan ko na lang na masira ng walang kalaban laban. Ang mahal pa naman ng iskor ko dito at ika nga ng mga kolektor ay klasik na ito. Hindi bale baka naman nagtampo lang, siguro kung lagi ko uli siya isusuot ay baka bumalik sa katinuan niya yung set mode, dahil kapag hindi baka mawala ang katinuan ko...huwahhhh....


Tuesday, July 06, 2010

trip