Monday, July 24, 2006

a tribute to plekyut

may isang mama na naglalakad sa forest with his pet nang biglang dumilim na parang uulan ng malakas, takbo ang mama sa nag iisang bahay sa forest (put psycho soundtrack here). pagdating niya sa bahay ay naki usap siya sa aleng kuba na iisa ang mata at magulo ang buhok...eto ang naging pag uusap nila:
mama: magandang hapon po ale puede po bang maki tuloy sandali sa bahay ninyo at magpapalipas lang po ako ng dilim?
ale: puede manong kaya lang ay hindi mo puede isama yang alaga mo sa loob ng bahay.
mama: bakit naman po mabait naman po ang alaga ko.
ale: bawal kasi ang mga pet dito sa loob ng bahay namin dahil may alaga akong aso at baka lapain yang alaga mo...bat ba ganyan ang hitsura niyang alaga mo parang malnourish ang laki ng ulo at ang payat ng katawan.
mama: ganyan lang ho talaga yan, kung gusto nyo manang paglabanin na lang natin ang alaga ko at yung alaga mo, kapag nanalo ang alaga ko ay papayagan mo na rin siyang patuluyin sa bahay mo.
pumayag ang ale at kinalas ang kadena ng malaking aso niya at pinaglaban nila ang kanilang mga alaga...maya-maya pa ay binabalatan ng buhay ng alaga ng mama ang malaking aso ng ale:
ale: ang tapang pala n'yang alaga mong aso kahit papayat payat ay malakas.
mama: aso? hindi po aso itong alaga ko, leon po ito inahitan ko lang ng balahibo...(enter canned laughter)
note: this is one of the tried and tested ice breaker whenever we have a drinking session in libis talisay kalookan as told and re told by plekyut (ple and kyut kyut mo) and that always brings the house down. plekyut-a former OFW from greece is now in a detox (rehab to some) clinic somewhere in bicutan upon the advice of his imaginary friend "papus", a greek citizen.

0 comments: