When the dog bites, when the bee stings, when i'm feeling sad...

Hanep sa wakas ay inilabas na rin ng Apple ang pinakahinhintay ng lahat, yung Iphone. Halos mapuno ang labas ng nuyok sa dami ng taong pumila para makabili ng nasabing inteligent phone. Sa halagang $499 para sa 4GB at $599 para sa 8GB, siguradong sulit na sulit ang makakabili nito. Kasi may kasabihan tayo na money can't buy happiness, pero dito sa isang ito, mukhang maiiba ang kasabihan. Matagal ko na ring narinig ang pinag-uusapang Iphone, natignan ko na rin ang "specs" niya sa website ng Apple at sa kakaunting nalalaman ko sa technology ay mukhang ito sa ngayon ang tinatawag na holy grail ng mga cellphone. Masarap din makahawak ng "first edition" kahit na sa anong bagay, kahit sa chicks nga, masarap ikaw yung "first edition" niya di ba, kasi collectors item agad iyan, lalo na kung yung mabibili mong Iphone ay hindi mo gagamitin ay itatabi mo ng nakakahon pa. Pero sigurado, dadagdagan pa ng mga taga Apple ang capacity niyan, katulad ng ginawa nila sa kanilang Ipod, kung saan "Fifth Edition" na ang lumabas at umabot na sa 80GB ang capacity. Kaya nga sabi nung ibang marurunong ay puede mo raw ilagay lahat ang cover version ng Yesterday na ginawa ni manong Paul dun sa Ipod mo. Kainis, kasi dito ako isinilang sa pinas, kung sa tate siguro ako lumaki, baka hindi ko na nasulat ang journal na ito, kasi siguradong kinukutkot ko ngayon yung bago kong Iphone.